hits counter

Webinar Procedure College voor de Rechten van de Mens wegens discriminatie van hoogbegaafde leerling

Webinar

Op 20 oktober om 19.30 uur organiseert Terpstra Legal een webinar waarin de procedure wordt besproken. Dit webinar zal ingaan op zowel de juridische en onderwijskundige aspecten van de zaak. Ook zal het oordeel van het College worden besproken. Aan het eind is er ruimte voor het stellen van vragen aan mr. Fleur Terpstra en em. prof. dr. T. Mooij. Het webinar is interessant voor ouders, maar ook voor onderwijsprofessionals en juristen. Tickets reserveren kan hier:

Hoogbegaafdheid is een handicap in de context van het systeem

Al lange tijd ervaren (uitzonderlijk) hoogbegaafde leerlingen grote problemen in het Nederlandse onderwijssysteem. Ondanks het feit dat wetenschappers al jarenlang publiceren over de noodzaak van aanpassingen aan het onderwijs voor deze groep leerlingen, gebeurt er voor veel leerlingen nog steeds weinig tot niets. Gevolg hiervan is dat leerlingen te maken krijgen met leer- en gedragsproblemen.

Omdat het Nederlandse onderwijssysteem slecht aansluit op de behoeften van (uitzonderlijk) hoogbegaafde leerlingen, vormt hoogbegaafdheid een handicap in de context van het systeem. Daarom is Terpstra Legal voor ouders die deze discriminatie hebben meegemaakt naar het College van de Rechten van de Mens gestapt. Op grond van de gelijke behandelingswetgeving mogen onderwijsinstellingen leerlingen met een handicap niet discrimineren en dit gebeurt wel! Dit verbod omvat niet alleen directe discriminatie maar ook het niet bieden van doeltreffende aanpassingen.

Uitspraak

Op 25 mei 2021 heeft de hoorzitting plaatsgevonden.

Het College heeft kort samengevat geoordeeld:

  1. Dat hoogbegaafdheid geen handicap is, omdat de hoogbegaafdheid er niet toe leidt dat het kind volledig werd gehinderd in of uitgesloten van deelname aan het onderwijs dat wel wordt aangeboden.

In de woorden van het college:

“Verzoekers zijn van mening dat de wijze waarop het huidige onderwijssysteem is ingericht beperkend werkt en erin resulteert dat de hoogbegaafdheid van hun dochter een handicap is. Dat het onderwijssysteem op onderdelen onvoldoende aansluit bij de onderwijsbehoefte van de dochter, betekent volgens het College niet dat zij vanwege haar hoogbegaafdheid volledig wordt gehinderd in of uitgesloten van deelname aan het onderwijs dat wel wordt aangeboden. Daarom is in dit geval niet gebleken van een ‘handicap’ in de zin van de WGBH/CZ.” 

Deze redenering zou kunnen op gaan, ware het niet dat de dochter in kwestie jaren heeft thuisgezeten, en helemaal niet deel kon nemen aan het onderwijs. Passen we de redenering toe op de casus, dan zou de hoogbegaafdheid juist wel een handicap vormen. Helaas wordt het oordeel op dit punt niet gemotiveerd, en is dus niet duidelijk waarom het College in deze zaak van oordeel was dat hoogbegaafdheid geen handicap vormt, en hoogbegaafden dus geen aanspraak kunnen maken op anti-discriminatiewetgeving, terwijl bijvoorbeeld kinderen met dyslexie ook niet geheel zijn uitgesloten van deelname aan het onderwijs, terwijl voor deze groep wel wordt aangenomen dat dyslexie een handicap is.

2. Signaal aan kabinet: kabinet moet nodige maatregelen treffen die de ondersteuning voor hoogbegaafde kinderen borgen.

“Ondanks deze uitkomst van het verzoek van de ouders, wil het College een duidelijk signaal afgeven aan het kabinet. Het College doet daarom een aanbeveling aan demissionair minister Slob van Basis- en Voortgezet Onderwijs en Media. Hoogbegaafde kinderen hebben net als ieder ander kind recht op onderwijs dat past bij hun onderwijsbehoeftes en leerpotentieel. Dit recht moet altijd centraal staan in het onderwijsbeleid. Hiervoor moet de regering de nodige maatregelen treffen die de ondersteuning voor hoogbegaafde kinderen borgen. Denk bijvoorbeeld aan maatregelen die ervoor zorgen dat leraren meer tijd hebben voor ondersteuning en meer specifieke expertise kunnen vergaren over de leerbehoeftes van deze leerlingengroep. In dat verband vindt het College het ook belangrijk dat er geen extra kosten of andere (financiële) drempels worden opgeworpen voor de ondersteuning van deze kinderen.” 

Op het eerste gezicht lijkt dit een prachtige uitkomst. Ware het niet, dat de overheid al meer dan 100 jaar weet dat er aanpassingen nodig zijn voor hoogbegaafden en het toch maar niet wil lukken.

Hoe nu verder?

Zou het niet prachtig zijn, als er ruimte ontstaat voor ieder kind om zich te ontwikkelen op zijn eigen manier en tempo? Wij geloven erin dat wie zaait zal oogsten.

Daarom hebben em. professor Ton Mooij en Fleur Terpstra twee artikelen geschreven over de casus die aanleiding gaf deze zaak te starten. In het eerste artikel lees je meer over de onderwijskundige en juridische kant van de kwestie. In het tweede artikel wordt het oordeel van het College geanalyseerd.

In het nieuws

Vanwege het grote aantal reacties dat wij per e-mail ontvangen lukt het ons niet om iedereen persoonlijk te woord te staan. Houd de website in de gaten voor antwoord op veelgestelde vragen.